In dit artikel bespreken we welke grote financiële risico’s zorgverleners lopen bij het afsluiten van een opdrachtovereenkomst tot zorgverlening tussen de zorginstelling en de zorgverlener

In de praktijk wordt veel gebruik gemaakt van de zogenaamde modelovereenkomsten, die zijn voorgelegd aan en goedgekeurd door de belastingdienst of opdrachtovereenkomsten die door de zorginstelling zelf zijn opgesteld en die veelal afgeleid of gebaseerd zijn op een modelovereenkomst.

Zoals gezegd loopt de zorgverlener door het (onder)tekenen van een dergelijke opdrachtovereenkomst echter grote financiële risico’s. Bijna alle opdrachtovereenkomsten zijn namelijk opgesteld in het belang van de zorginstellingen en niet in het belang van de zorgverleners. Het gevolg is dat zorginstellingen op basis van de opdrachtovereenkomst een grote financiële claim kunnen neerleggen bij de zorgverlener, die zoals in ons voorbeeld hierna, al gauw kan oplopen tot € 44.000 per jaar.

Welke risico’s loopt een zorgverlener nu bij het afsluiten van een dergelijke opdrachtovereenkomst met een zorginstelling. We zetten de belangrijkste risico’s voor u op een rijtje.

RISICO 1. BETALEN VAN LOONHEFFINGEN
Indien de zorgverlener en zorginstelling een modelovereenkomst met elkaar aangaan, dan bepaalt deze overeenkomst in beginsel dat er geen sprake is van een dienstbetrekking tussen de zorgverlener en de zorginstelling.

Voorwaarde is wel dat de feitelijke uitvoering van de overeenkomst overeenkomt met de inhoud van de overeenkomst. Als de overeenkomst bepaalt dat de zorginstelling geen instructie mag geven, dan moet de zorginstelling ook in de praktijk geen instructie geven aan de zorgverlener hoe hij zijn werkzaamheden moet uitvoeren.
Doet de zorginstelling dat in de praktijk wel, dan stemt de feitelijke uitvoering dus niet (meer) overeen met de inhoud van het contract.

Het gevolg is dat de arbeidsrelatie tussen de zorgverlener en de zorginstelling kan worden aangemerkt als een dienstbetrekking. De zorgverlener wordt dan aangemerkt als werknemer en de zorginstelling als werkgever. De vergoeding die de zorginstelling heeft uitbetaald wordt dan gezien als netto uitbetaald loon, stel
€ 50.000. De zorginstelling wordt aangemerkt als werkgever en is dus inhoudingsplichtig voor de loonheffingen.
De zorginstelling dient dan over deze € 50.000 ook nog eens loonheffingen van € 44.000 te betalen aan de belastingdienst. De zorginstelling loopt derhalve als eerste het risico van het betalen van de loonheffingen.

Echter, in de opdrachtovereenkomsten staat bijna altijd de bepaling dat de zorginstelling dit bedrag aan loonheffingen (in ons voorbeeld € 44.000) mag verhalen op de zorgverlener!

Deze bepaling staat uitdrukkelijk in de opdrachtovereenkomst zelf of wordt verborgen in de algemene voorwaarden waarnaar in de overeenkomst slechts wordt verwezen.
De zorgverlener krijgt derhalve een claim van maar liefst € 44.000 aan zijn broek.
Daar komt nog bij dat de belastingdienst dit voor 5 jaar terug kan corrigeren.
Dus als dit gedurende een periode van 5 jaar heeft geduurd, dan kan het om een bedrag gaan van 5 x € 44.000 = € 220.000 !


RISICO 2. TERUG BETALEN MEER-UREN BUITEN INDICATIE
Het tweede grote risico dat een zorgverlener loopt door het tekenen van een opdrachtovereenkomst betreft de gewerkte uren buiten de indicatiestelling.
In veel opdrachtovereenkomsten is de bepaling opgenomen dat de zorgverlener aan de zorgstelling het bedrag moet terug betalen voor de uren dat de zorgverlener buiten de indicatiestelling heeft gewerkt. Dit kan zeer nadelige financiële consequenties hebben voor de zorgverlener.

Het kan namelijk voorkomen dat na geruime tijd wordt vastgesteld dat een indicatie geheel of ten dele onterecht is geweest. Soms zelfs pas na een jaar. Het terug te betalen bedrag kan dus snel oplopen tot enkele tienduizenden euro’s in een bepaald jaar.


RISICO 3. TERUG BETALEN ALS ZORGKANTOOR NIET BETAALT
Het derde grote risico is een risico dat geheel buiten het gezichtsveld valt van de zorgverlener. In veel opdrachtovereenkomsten komt de bepaling voor dat de zorginstelling het recht heeft de betaalde zorgvergoeding van de zorgverlener terug te vorderen, indien het zorgkantoor, om welke reden dan ook (!) de zorginstelling niet betaalt. Dus de zorginstelling heeft de zorgverlener al betaald, en later blijkt dat het zorgkantoor de zorginstelling niet zal betalen. In dat geval kan de zorginstelling, op grond van deze contractuele bepaling, de reeds uitbetaalde zorgvergoeding weer terug vragen van de zorgverlener.
De zorgverlener heeft dan letterlijk voor niets gewerkt en dient een bedrag van tienduizenden euro’s terug te betalen aan de
zorginstelling.


RISICO’S NIET AF TE DEKKEN MET EEN VERZEKERING
Belangrijk is nu te weten dat bovengenoemde risico’s NIET zijn af te dekken met een verzekering. Een beroepsfout gemaakt door een zorgverlener kan afgedekt worden met een beroepsaansprakelijkheidsverzekering.

Schade die een zorgverlener toebrengt aan de inventaris van een zorgvrager of zorgaanbieder kan afgedekt worden met een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering, enzovoort.

Maar de risico’s die wij hiervoor behandeld hebben, zijn NIET af te dekken met een verzekering.