In dit artikel bespreken we welke grote financiële risico’s zorgverleners lopen bij het afsluiten van een opdrachtovereenkomst tot zorgverlening tussen de zorginstelling en de zorgverlener

In de praktijk wordt veel gebruik gemaakt van de zogenaamde modelovereenkomsten, die zijn voorgelegd aan en goedgekeurd door de belastingdienst of opdrachtovereenkomsten die door de zorginstelling zelf zijn opgesteld en die veelal afgeleid of gebaseerd zijn op een modelovereenkomst.

Zoals gezegd loopt de zorgverlener door het (onder)tekenen van een dergelijke opdrachtovereenkomst echter grote financiële risico’s. Bijna alle opdrachtovereenkomsten zijn namelijk opgesteld in het belang van de zorginstellingen en niet in het belang van de zorgverleners. Het gevolg is dat zorginstellingen op basis van de opdrachtovereenkomst een grote financiële claim kunnen neerleggen bij de zorgverlener, die zoals in ons voorbeeld hierna, al gauw kan oplopen tot € 44.000 per jaar.

Welke risico’s loopt een zorgverlener nu bij het afsluiten van een dergelijke opdrachtovereenkomst met een zorginstelling. We zetten de belangrijkste risico’s voor u op een rijtje.

RISICO 1. BETALEN VAN LOONHEFFINGEN
Indien de zorgverlener en zorginstelling een modelovereenkomst met elkaar aangaan, dan bepaalt deze overeenkomst in beginsel dat er geen sprake is van een dienstbetrekking tussen de zorgverlener en de zorginstelling.

Voorwaarde is wel dat de feitelijke uitvoering van de overeenkomst overeenkomt met de inhoud van de overeenkomst. Als de overeenkomst bepaalt dat de zorginstelling geen instructie mag geven, dan moet de zorginstelling ook in de praktijk geen instructie geven aan de zorgverlener hoe hij zijn werkzaamheden moet uitvoeren.
Doet de zorginstelling dat in de praktijk wel, dan stemt de feitelijke uitvoering dus niet (meer) overeen met de inhoud van het contract.

Het gevolg is dat de arbeidsrelatie tussen de zorgverlener en de zorginstelling kan worden aangemerkt als een dienstbetrekking. De zorgverlener wordt dan aangemerkt als werknemer en de zorginstelling als werkgever. De vergoeding die de zorginstelling heeft uitbetaald wordt dan gezien als netto uitbetaald loon, stel
€ 50.000. De zorginstelling wordt aangemerkt als werkgever en is dus inhoudingsplichtig voor de loonheffingen.
De zorginstelling dient dan over deze € 50.000 ook nog eens loonheffingen van € 44.000 te betalen aan de belastingdienst. De zorginstelling loopt derhalve als eerste het risico van het betalen van de loonheffingen.

Echter, in de opdrachtovereenkomsten staat bijna altijd de bepaling dat de zorginstelling dit bedrag aan loonheffingen (in ons voorbeeld € 44.000) mag verhalen op de zorgverlener!

Deze bepaling staat uitdrukkelijk in de opdrachtovereenkomst zelf of wordt verborgen in de algemene voorwaarden waarnaar in de overeenkomst slechts wordt verwezen.
De zorgverlener krijgt derhalve een claim van maar liefst € 44.000 aan zijn broek.
Daar komt nog bij dat de belastingdienst dit voor 5 jaar terug kan corrigeren.
Dus als dit gedurende een periode van 5 jaar heeft geduurd, dan kan het om een bedrag gaan van 5 x € 44.000 = € 220.000 !


RISICO 2. TERUG BETALEN MEER-UREN BUITEN INDICATIE
Het tweede grote risico dat een zorgverlener loopt door het tekenen van een opdrachtovereenkomst betreft de gewerkte uren buiten de indicatiestelling.
In veel opdrachtovereenkomsten is de bepaling opgenomen dat de zorgverlener aan de zorgstelling het bedrag moet terug betalen voor de uren dat de zorgverlener buiten de indicatiestelling heeft gewerkt. Dit kan zeer nadelige financiële consequenties hebben voor de zorgverlener.

Het kan namelijk voorkomen dat na geruime tijd wordt vastgesteld dat een indicatie geheel of ten dele onterecht is geweest. Soms zelfs pas na een jaar. Het terug te betalen bedrag kan dus snel oplopen tot enkele tienduizenden euro’s in een bepaald jaar.


RISICO 3. TERUG BETALEN ALS ZORGKANTOOR NIET BETAALT
Het derde grote risico is een risico dat geheel buiten het gezichtsveld valt van de zorgverlener. In veel opdrachtovereenkomsten komt de bepaling voor dat de zorginstelling het recht heeft de betaalde zorgvergoeding van de zorgverlener terug te vorderen, indien het zorgkantoor, om welke reden dan ook (!) de zorginstelling niet betaalt. Dus de zorginstelling heeft de zorgverlener al betaald, en later blijkt dat het zorgkantoor de zorginstelling niet zal betalen. In dat geval kan de zorginstelling, op grond van deze contractuele bepaling, de reeds uitbetaalde zorgvergoeding weer terug vragen van de zorgverlener.
De zorgverlener heeft dan letterlijk voor niets gewerkt en dient een bedrag van tienduizenden euro’s terug te betalen aan de
zorginstelling.


RISICO’S NIET AF TE DEKKEN MET EEN VERZEKERING
Belangrijk is nu te weten dat bovengenoemde risico’s NIET zijn af te dekken met een verzekering. Een beroepsfout gemaakt door een zorgverlener kan afgedekt worden met een beroepsaansprakelijkheidsverzekering.

Schade die een zorgverlener toebrengt aan de inventaris van een zorgvrager of zorgaanbieder kan afgedekt worden met een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering, enzovoort.

Maar de risico’s die wij hiervoor behandeld hebben, zijn NIET af te dekken met een verzekering.


OPLOSSING 1: EEN GOED CONTRACT 
De vraag is nu hoe kan de zorgverlener zijn voornoemde risico’s uitsluiten of beperken.

a. Gehele contractuele uitsluiting aansprakelijkheid
De eerste oplossing is om deze risico’s geheel uit te sluiten in de opdrachtovereenkomst.

Wij stellen veel overeenkomsten op voor zorgbemiddelingsbureaus en zorgverleners.
Wij stellen onze contracten op in het belang van de zorgverleners. Wij menen dat het risico neergelegd moet worden bij de partij die de meeste financiële draagkracht heeft en dat zijn, ons inziens, de zorginstellingen.

In onze opdrachtovereenkomsten wordt niet alleen gekeken naar de fiscale inhoud van de overeenkomsten, maar ook naar de financiële en juridische inhoud van een opdrachtovereenkomst.
Daarom worden bovenvermelde risico’s bij ons standaard geheel uitgesloten voor de zorgverlener en neergelegd bij de zorginstelling.

b. Gedeeltelijke uitsluiting aansprakelijkheid
Het kan echter zijn dat de zorginstelling een grote opdrachtgever is van de zorgverlener.

De zorgverlener kan dan geneigd zijn om ook ten aanzien van deze risicobepalingen enigszins tegemoet te komen aan de wensen van de zorginstelling. Wij zullen er dan voor zorgen dat het risico dusdanig beperkt wordt, dat dit een verantwoord risico wordt en ook financieel gedragen kan worden door de zorgverlener. Anders adviseren wij de zorgverlener het contract NIET te tekenen dan wel te kiezen voor oplossing 2.


OPLOSSING 2: GEBRUIK EEN RECHTSPERSOON
Indien een zorgverlener een opdrachtovereenkomst tekent waarin vermeld staat dat hij geheel of gedeeltelijk aansprakelijk gesteld kan worden voor de loonheffingen, voor de gewerkte buiten indicatie en terugbetaling als het zorgkantoor om welke reden dan ook de zorginstelling niet betaald, dan is het eigenlijk ONVERANTWOORD voor een zorgverlener om zijn werkzaamheden in persoon te verrichten.

Zoals reeds gezegd: deze risico’s zijn niet af te dekken door middel van een verzekering. Dus als één van deze risico’s zich voordoet dan kan het geclaimde bedrag op zijn gehele privé vermogen verhaald worden. De zorgverlener is dan persoonlijk aansprakelijk met zijn gehele privévermogen!

Een goede oplossing is dan om gebruik te maken van een rechtspersoon. De zorgverlener is dan bestuurder en/of eigenaar van deze rechtspersoon. De rechtspersoon wordt dan degene die de opdrachtovereenkomst tot zorgverlening aanvaardt. De opdrachtovereenkomst wordt dan op naam gezet van de rechtspersoon en dus niet op naam van de zorgverlener als natuurlijk persoon.

Dit heeft als gevolg dat de zorginstelling GEEN verhaal meer heeft op het privévermogen van de zorgverlener, maar uitsluitend op (het vermogen) van de rechtspersoon.


WELKE SOORT RECHTSPERSOON ?
Er zijn verschillende rechtspersonen die u kunt gebruiken om uw aansprakelijkheid uit te sluiten:
1. BV (Besloten Vennootschap)              
2. Stichting
3. Coöperatie
4. LLP (Limited Liability Partnership)

Elke soort rechtspersoon heeft zijn voor- en nadelen.
Welke rechtspersoon voor u geschikt is, hangt af van uw wensen en van uw concrete situatie.

Een rechtspersoon die speciaal is afgestemd op zelfstandig beroepsbeoefenaren, zoals zorgverleners, is wel de LLP.

De LLP is een rechtsvorm waarbij de zorgverlener zowel zijn aansprakelijkheid volledig kan uitsluiten als gebruik kan (blijven) maken van alle ondernemersfaciliteiten.

De LLP is een rechtspersoon. De LLP sluit de opdrachtovereenkomst tot zorgverlening met de zorginstelling. Dit betekent dat uitsluitend de LLP aansprakelijk gesteld kan worden en niet de zorgverlener in persoon.

Echter fiscaal gezien wordt er door de LLP als rechtspersoon heen gekeken. De LLP is namelijk fiscaal transparant. Dit betekent dat niet de LLP belast wordt voor de behaalde winsten, maar uitsluitend de leden/zorgverleners. De leden/zorgverleners worden belast met inkomstenbelasting en als de zorgverlener voldoet aan alle ondernemerscriteria dan heeft de zorgverlener recht op alle ondernemersfaciliteiten.

De LLP is een samenwerkingsverband en moet door minimaal door 2 personen worden opgericht en in stand worden gehouden.


CONCLUSIE
De zorgverlener loopt grote financiële risico’s bij het aangaan van zorgopdrachten met zorginstellingen. Laat een deskundige daarom kijken naar uw concrete situatie en laat hem een risico-inventarisatie opstellen.